در این قسمت صفحه داخلی سایتهای فارسی و خارجی رو بررسی میکنیم و نکاتی که این صفحات رعایت کردند رو یادداشت می کنیم و از این طریق نقاط قوت و ضعف را شناسایی میکنیم
سلام به همراهان عزیز به قسمت پنجم سفر کسب و کار اینترنتی در گوگل خوش اومدید تو این قسمت میخواهیم نقاط قوت و ضعف رقیبها و نتایج گوگل رو بررسی کنیم و به یک نتیجه کلی برسیم!
اگر ویدئو بالا رو مشاهده نکردید متن ویدئو رو از این قسمت مطالعه کنید: در ادامه بررسی ها سایت بعدی دوباره تعداد بازدید رو گذاشته، دستهبندیها، سایت بعدی خوب breadcrumb (مسیر سایت) نداره فقط عنوان و شروع مقاله، تاریخ گذاشته، نویسنده رو گذاشته، عنوان گذاشته، دستهبندی هم گذاشته، خوب سایت بعدی بریم ببینیم خوب میبینید که مسیر سایت هست و این جا با ویدئو هم شروع میشه که ما حالا ویدئو رو نمیخواهیم.
پس این سایت نقطهضعفش میتونه این باشه که مسیر سایت نداره، البته من اینها رو بعد از اینکه بررسی کردیم بهتون میگم ساختار استاندارد چی که بتونیم برای بهبود رتبه وبسایت در موتورهای جستجو ازش استفاده کنیم، خوب سایت بعدی فکر کنم از همون سایتهای تبلیغاتی بود یعنی کلمه کسب و کار اینترنتی اومده بود با این صفحه بالا این از این UTM مشخص که ادورز گوگل رو رفته.
خوب بیاییم بررسی کنیم که چه استانداردی رو باید رعایت کنیم؟ ببینید وقتی که ما میخواییم یک صفحه مقاله برای سایتمون تولید کنیم علاوه بر استانداردهایی که توی بررسی نتایج صفحه اول گوگل بود و اگر دقت کرده باشین، توی ۱۰ نتیجه اول یه چند تا چیزها مشترک بود یعنی breadcrumb، زمان مطالعه، نویسنده و تاریخ بهروزرسانی مطلب اینها مشترک بودن و دقیقاً همینا برای گوگل مهم و همین باعث شده که این ده تا سایتها به ده نتیجه اول گوگل برسن.
پیشنهاد میکنم مطالعه کنید: https://vwo.com/blog/why-use-breadcrumbs
استاندارد کلی و ساختار کلی که حالا ما باید استفاده کنیم ایناست: مسیر سایت، عنوان، زمان خواندن مطلب رو حتماً قرار میدیم، اسم نویسنده اجباری نیست ولی پیشنهاد میکنم که توی سایدبار باشه، ما توی مقالاتمون از سایدبار استفاده میکنیم، سایدبار همین قسمتی که گفتم دو سوم متن اصلی سمت راست صفحه، یکسوم صفحه هم سمت چپ باشه، تاریخ هم حتماً استفاده میکنیم، تعداد نظرات و تعداد بازدید استفاده کنیم و اشتراکگذاری. این استانداردهایی هستن که ما قرار توی صفحه مون ازش استفاده کنیم.
ولی حالا بیاییم بررسی کنیم چرا باید اینها رو باید استفاده کنیم، وقتی که به گوگل میخواهیم بگیم ما یک صفحه جدیدی زدیم که جنسش، جنس مقالهای هست برای استاندارد سازی بهتر از افزونه یوست استفاده میکنیم (افزونهای برای بهبود رتبه سایت هست که در سریالهای دیگه حتماً در موردش صحبت میکنم) این افزونه کمک میکنه ساختار صفحات سایت ما پیش گوگل بهتر دیده بشن؛ چون گوگل انتظار داره که یک محتوای مرتب و منظمو شستهرفته بهش تحویل بدیم.
الان توی باز طراحی هم میخواییم یکم بهترش کنیم، یعنی یک ساختار استاندارد و یک ساختاری که حتماً گوگل بهش اهمیت میده اینه که توی صفحات داخلی یه سایدبار داشته باشیم، نکته بعدی عنوان مقاله هست که عنوان اصلی توی همهٔ مقالات همون بالا قرار داده میشه، یک تصویر شاخص داریم و اینجا ما از تاریخ، نظرات و بازدید استفاده میکنیم و این هم خلاصه همون مقالهای که ازش استفاده میکنیم.
ما ساختار همهٔ مقالات رو قرار دو سوم / یک سوم پیادهسازی کنیم، سمت چپ (یک سوم) هم اسم نویسنده، زیرش راههای ارتباطی با نویسنده رو قرار دادیم، زیرش امتیازدهی، قسمت بعدی اشتراک گذاری مطلب، پس محتوای سایدبار سایت میشه: اشتراکگذاری، امتیازدهی، نویسنده، تعداد بازدید، دیدگاهها و تاریخ این موارد قسمتهای مهمی هستن که ما توی صفحه داخلی مقالاتمون ازش استفاده کنیم.
خوب تا اینجا ما اومدیم کلمه کسب و کار اینترنتی رو سرچ کردیم یک ساختار کلی تقریباً به دست آوردیم که اینجا میشه عنوان بعد زیر عنوان یک دونه خط میتونیم قرار بدیم که حالا بیاییم اگر بخوام ساختار صفحه رو بهتون بگم، بالای سایت میشه هدر، قسمت بعدی مسیر سایت، بعد عنوان مقاله، زیر عنوان مقاله که برای ظاهر بهتر صفحه یک خط میزاریم زیر عنوان اصلی
تا اینجا این استانداردی که میخواییم توی صفحات داخلی مقالات ازش استفاده کنیم، دلیلش هم گفتم که این ساختار پیش گوگل شناسایی میشه، یعنی دیگه صفحات داخلی مقالتون میشناسه و هر صفحه جدیدی بزنیم میدونه که مثلاً تعداد بازدید مقاله جاش کجا بوده و همینطور بقیه موارد، خوب پس تا اینجا ساختار صفحه به چه صورت شد؟ هدر سایت، مسیر سایت و عنوان مقاله، من همه این موارد رو توی فایل ورد مینویسم و یه جدولی میکشم به این شکل که زیر عنوان یک جدول دو ستونه داریم، ستون سمت راست تصویر شاخص مقاله، سمت چپ تاریخ، نظرات، بازدید و زیر این قسمت، توضیحات کوتاه و بعد از اینا محتوای کامل مقاله رو بنویسیم.
خوب بریم یه بررسی هم داشته باشیم روی سایتهای خارجی که ببینیم سایتهای خارجی هم آیا از این استانداردی استفاده میکنیم آیا اونام استفاده میکنند یا نه؟ بهترین کار اینکه ما بیاییم از مترجم گوگل استفاده کنیم، چرا باید این کارو بکنید؛ چون ما صفحات و urlهایی که قراره توی سایتمون پیادهسازی کنیم برای گوگل هست، و هر چیزی گوگل ترجمه میکنه رو استفاده میکنیم تا راحتر منظور و هدف ما رو درک کنه! یعنی حتی بعضی مواقع از لحاظ نگارشی اشتباه ترجمه کنه، ایرادی نداره چون تا همین اندازه متوجه شده و ما هم از همون ترجه استفاده میکنیم، مثلاً کلمه کسب و کار اینترنتی رو internet business ترجمه میکنه و درسته، اگر توی بعضی از کلمات مخفف بنویسه، ممکنه یک چیزهایی رو کموزیاد کنه ایرادی نداره دقیقاً همون چیزی که ترجمه کرده رو ازش استفاده میکنیم.
خوب کلمه internet business رو سرچ میکنیم (البته این نکته رو بگم که رقابت در زبان انگلیسی خیلی متفاوته با زبان فارسی چون اغلب نتایج سئو شده هستن) از آنجاییکه این کلمه در زبان انگلیسی پر رقابت هست چهارتا نتیجه اول تبلیغات گوگل رفتن، در زبان انگلیسی بررسی نتایج صفحه اول کافیه؛ چون نتایج صفحه اول توی زبان انگلیسی کاملاً متفاوت با زبان فارسی و خیلی از استانداردها رو رعایت کردن. و در زبان انگلیسی گوگل به همین راحتی نمیزاره سایتی به نتیجه اول برسه، پس ما معیار رو میزاریم با بررسی نتایج صفحه اول!
